Kapliczki, figury i krzyże

Parafia w Bełku, pierwotnie nosiła wezwanie Wszystkich Świętych, od 250 lat była pod wezwaniem Marii Magdaleny, a obecnie św. Jana Sarkandra. Oprócz dwóch kościołów na terenie Bełku zobaczyć można 18 krzyży figur i kaplic.

Kaplica-grobowiec na kopcu przy ulicy Wolności kryje groby czterech potomków jej fundatora, Antoniego Germandera. To mauzoleum wzniesione zostało w 1860 roku. Druga kapliczka zbudowana w 1935 roku stoi w połowie drogi z Bełku do Palowic. Wystawiono ją w miejscu, gdzie wcześniej rósł olbrzymi świerk, zwany oleandrem. Ta kapliczka dziękczynna została ufundowana przez Jana i Florentynę Słupik z Palowic, którzy wówczas nabyli tam kawałek pola.

Także przy ulicy Wolności, na terenach dworskich, stoi figura maryjna Królowej Nieba, zwana także „Panienką”. Na fundamencie wygrawerowany jest herb Jastrzębiec na cześć fundatora, inż. Bronisława Albinowskiego, którego ród pieczętował się właśnie tym herbem.

Wśród 15 krzyży drewnianych i kamiennych najstarszym jest kamienna figurka Ukrzyżowania z 1874 roku, stojąca u wejścia na plac kościelny. Drugi kamienny krzyż, z roku 1878, zobaczyć można na terenie przykościelnego starego cmentarza. Krzyż obrazuje XI stację drogi krzyżowej. Kolejne dwa kamienne krzyże stoją przy głównej drodze wsi. Są to obiekty dziękczynne wzniesione za powrót do zdrowia ich fundatorów.

Krzyże drewniane, których jest łącznie 9, są nawet z końca XIX wieku. Na ten okres datować można postawienie krzyża przy ulicy Palowickiej oraz na Otrembowym, naprzeciw klasztora-szpitala. Historia kolejnych krzyży ma swój początek już w XX wieku. Są to krzyże: u Warzechów przy ul. Głównej, na cmentarzu, na granicy z Zawadą, na drugim końcu Bełku przy majątku oraz przy drodze na Ramżę, która to droga odchodzi z ul. Wolności. Ostatnie dwa krzyże są z końca XX wieku. Odnowiony w 1994 roku krzyż misyjny stoi przed ścianą kościoła św. Marii Magdaleny, natomiast krzyż najmłodszy, z 1997 roku, został wzniesiony na placu budowy nowego kościoła.